Oμοιότητες (#16)

H Θερμική Aγκύλωση

Η θερμική αγκύλωση είναι μία νευρο-μυολογική πάθηση που όσο περνούν τα χρόνια φαίνεται να ακμάζει και να προσβάλλει όλο και περισσότερους συνανθρώπους μας. Η διεθνής ιατρική και παρακρατικοιατρική κοινότητα καταβάλλει κάθε δυνατή προσπάθεια για την έγκαιρη αντιμετώπισή της.

 

Η Πάθηση

 Η θερμική αγκύλωση προκαλείται από την απότομη επαφή των μυών με επιθετικές θερμές μάζες αερίων. Το φαινόμενο της συσσώρευσης θερμικών σωματιδίων σε ογκώσεις θερμικές μάζες παρατηρείται, κατά κύριο λόγο, τους καλοκαιρινούς μήνες. Μέσα σε μία πυκνοκατοικημένη περιοχή ο κίνδυνος προσβολής αυξάνεται, καθώς είναι ιδιαίτερα εύκολο (συνδυαστικά με τις αυξημένες συνθήκες υγρασίας) να συσσωρευτούν αέρια.  Οι μάζες των αερίων, ουσιαστικά, παγιδεύονται από την περίτεχνη αρχιτεκτονική τεχνοτροπία του αστικού τοπίου στα υψομετρικά επίπεδα ενός πεζοδρομίου και ανά πάσα στιγμή είναι έτοιμα να επιτεθούν στους μύες του απερίσκεπτου πολίτη. Με απλά λόγια, συσσωρευμένες μάζες θερμών αερίων πέφτουν με δύναμη πάνω σε ανθρώπους. Το αποτέλεσμα όλης αυτής της σχηματικής διαδικασίας είναι η αγκύλωση των μυών του ατόμου. Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της θερμικής αγκύλωσης, εκείνο δηλαδή που την ξεχωρίζει από μία τυπική αγκύλωση, είναι η δημιουργία εσωτερικών υπερανθεκτικών μυϊκών ενώσεων.

Θερμική αγκύλωση
στους μύες των χεριών

Φέροντας ένα παράδειγμα από την καθημερινότητα, θα μπορούσαμε να κατανοήσουμε όλη την παραπάνω περιγραφή. Ένας άνθρωπος περπατάει στον δρόμο και ξαφνικά τον χτυπούν θερμές μάζες αερίων στους μύες των χεριών. Το αποτέλεσμα θα είναι, προφανώς, να προκληθεί θερμική αγκύλωση. Ο άνθρωπος αυτός δεν μπορεί να κουνήσει τα χέρια του. Αν, τώρα, ένας άλλος τύπος που βρίσκεται στο δέκατο όροφο ενός ουρανοξύστη πετάξει στον πρώτο (θερμο-αγκυλωμένο) τύπο ένα χρηματοκιβώτιο από συμπαγές ατσάλι, ο πρώτος δεν θα πάθει τίποτα. Αντιθέτως, οι μύες του λόγω της πάθησης θα έχουν αποκτήσει τόση ανθεκτικότητα, σε βαθμό που το χρηματοκιβώτιο που θα προσγειωθεί στα χέρια του θα φαντάζει σαν πούπουλο. Σημαντικές ενδείξεις για τη διάγνωση δίνουν οι ακτίνες Χ όπου αποκαλύπτουν τις εκάστοτε ανωμαλίες. Η ακτινολογική εικόνα της θερμικής αγκύλωσης είναι η εξής:



Αγκύλωση τύπου Duplex (επάνω),
Απεστραμμένη Θερμική Αγκύλωση(κάτω)




 

 
• Μυική αρθρίτιδα των ιερολαγωνίων αρθρώσεων
• Μυοποίηση του κυστικού ινώδους δακτυλίου
• Μυόφυτα τα οποία ονομάζονται και συνδεσμόφυτα γιατί παρουσιάζουν κυκλική πορεία μεταξύ των ενώσεων
• Οστεοποίηση του προσθίου και οπισθίου επιμήκους συνδέσμου
• Αποδέσμευση του εσωτερικού αμβλοειδούς αρθροθύλακα
• Σπογγοειδής μυκητίαση των χονδριακών (και σε ορισμένες περιπτώσεις και των υπο-χονδριακών) ενζύμων

 

Στο τελικό στάδιο της νόσου οι προσβεβλημένοι μύες μαζί με τα κόκαλα παίρνουν  την μορφή καλάμου μπαμπού.
 

Τα είδη της πάθησης

Απλή (ορθή) θερμική αγκύλωση. Είναι το είδος της πάθησης που χαρακτηρίζεται από την ρευματοειδή κυτταρική σκλήρυνση αναφορικά με τα λαιμικά Β και Γ κυτταρικά συστήματα.

Ανεστραμμένη θερμική αγκύλωση. Είναι το είδος της πάθησης που χαρακτηρίζεται ως οξύ και τα ημιαρμικά υ1 και υ2 κυτταρικά συστήματα μέσω της πετροειδούς σκλήρυνσης.

Απεστραμμένη θερμική αγκύλωση. Είναι το είδος της πάθησης που προκαλεί άμεση προσωρινή αναπηρία στο κάτω μέρος του σώματος, αλλά και σε συγκεκριμένες μακροειδείς απολήξεις του ανδρικού οργανικού συστήματος (στην περίπτωση αυτή με αμφιλεγόμενες αντιδράσεις). Η μυϊκή σκλήρυνση αυτού του τύπου χαρακτηρίζεται ως μποντζοβηνιωειδής.  

Εκτός από αυτά τα τρία είδη, παρατηρείται και η περίπτωση της εγκεφαλικής θερμικής αγκύλωσης. Το είδος αυτό περιγράφεται αναλυτικότερα παρακάτω, καθώς παρουσιάζει ορισμένες ιδιαιτερότητες.
 

Ένα παράδειγμα από την καθημερινή ζωή

Όλους μας έχει συγκινήσει μια γνωστή πλέον ιστορία αγάπης που συνδέεται άμεσα με την θερμική αγκύλωση. Ένας νεαρός περπατούσε στον δρόμο και ξεφνικά έπαθε θερμική αγκύλωση στα χέρια. Δεν κατάλαβε τι ακριβώς συνέβη και στάθηκε διερωτώμενος γιατί δεν μπορεί να κουνήσει τα χέρια του. Την ίδια στιγμή στο διαμέρισμα της πολυκατοικίας, κάτω από το οποίο στεκόταν, είχε στηθεί ένας τρικούβερτος καβγάς μεταξύ μάνας και κόρης. Η μητέρα τρομερά νευριασμένη από την αυθάδεια της κόρης της, της έδωσε ένα γερό χαστούκι. Το αποτέλεσμα ήταν να εκσφενδονισθεί η κόρη έξω από το πράθυρο και να προσγειωθεί στα χέρια του θερμο-αγκυλωμένου. Εκείνος αμέσως την ζήτησε σε γάμο και συμφώνησαν να κάνουν 25 παιδιά. Η ιστορία αυτή μοιάζει τόσο ιδανική που θα έλεγε κανείς πως πρόκειται για παράλληλη πραγματικότητα. Μήπως εσύ είσαι ο επόμενος;

Θεραπεία

Νυμφική Θερμική Αγκύλωση

Ως βασική, αλλά μη επιβεβαιωμένη θεραπεία προτείνεται η πλύση της προσβληθείσας περιοχής με μουρουνέλαιο. Σε δεύτερο στάδιο, για την ολική επαναφορά του νευρο-μυολογικού συστήματος συνίσταται το πέταγμα χαρταετού σε ανοιχτό εξωτερικό χώρο. Μια άλλη θεραπευτική λύση φαίνεται να είναι η κατάποση μεγάλων ποσοτήτων ωμών αυγών (με τα τσόφλια) ή (αν τύχει) το καλωσόρισμα μιας αγάπης σταλμένης από τον ουρανό (ή κάποιο διαμέρισμα). Τελευταία, αναφέρονται τα ευεργετικά αποτελέσματα που μπορεί να προκαλέσει ένα πριτσάκι μασχάλης στην μασχάλη του πάσχοντα.

Ιστορική Αναδρομή

Η πρώτη αναλυτική παρουσίαση της θερμικής αγκύλωσης εμφανίζεται στο θεωρητικό ιατρικό σύγγραμμα του Benedictus Crepuscolus (Βενέδικτος Κρεπούσκολος) Instituzioni Macroscelus Enchiriadis (Ρώμη, 1473) [Μακροσκελές Εγχειρίδιο Εκπαίδευσης], όπου μαρτυρείται το πρώτο καταγεγραμμένο περιστατικό. Πρόκειται για την Thermarius Ankylossus ή Thermicus Ankylossus, η οποία προσέβαλε τον Βασιλιά Ουμβέρτο του Αγίου Αμάνδου. Την περίοδο αυτή, εκτός των βασικών ειδών της πάθησης που αναφέρονται παραπάνω, παρατηρούμε και το είδος της αγκύλωσης cucurri, η οποία προσβάλει το κεντρικό νευρικό σύστημα με αποτέλεσμα το παραλήρημα και την ανομοιογενή τριχοφυΐα. Έκτοτε η καταγραφή της πάθησης και όλων των στοιχείων που σχετίζονταν με αυτήν άρχισε να συστηματοποιείται για να φτάσουμε σήμερα στο σημείο να ερμηνεύουμε όλες τις πτυχές της.

Η περίπτωση της Εγκεφαλικής Θερμικής Αγκύλωσης (ΕΘερΑ)

Η απόγνωση του ατόμου με ΕΘερΑ.

Η λογική της ασθένειας αυτού του είδους θυμίζει το είδος της απλής (ή ορθής). Η ειδοποιός διαφορά έγκειται στο ότι η πάθηση προσβάλει τον εγκεφαλικό μυ. Στην περίπτωση αυτή, κατ’ αντιστοιχίαν των λοιπών τύπων αγκύλωσης, το προσβεβλημένο άτομο παρουσιάζει εμμονή σε μια ιδέα, και για την ακρίβεια, στην ιδέα εκείνη που είχε στο μυαλό του την στιγμή εκείνη που προσβλήθηκε. Με την διατύπωση αυτή προκύπτει άμεσα μία εύλογη απορία. Τι συμβαίνει στην περίπτωση που η ιδέα αυτή περιέχει μέσα της μία πράξη. Η απάντηση είναι απλή. Το άτομο αναγκάζεται να προβεί στην υλοποίηση της ιδέας του (εφ’ όσον, φυσικά, αυτή μπορεί να μεταφραστεί σε πράξη).
Ακολουθεί ένα παράδειγμα από την καθημερινότητα για την εικονοποίηση των παραπάνω. Ένας άνθρωπος περπατάει στον δρόμο. Τον χτυπάει ξαφνικά στο κεφάλι ένα θερμό ρεύμα και παθαίνει θερμική αγκύλωση. Νιώθει οργή και πιστεύει πως θα ηρεμήσει μόνο όταν υλοποιήσει την ιδέα που έχει στο μυαλό του. Η ιδέα που είχε στο μυαλό του ήταν η εξής: “Πρέπει να περάσει νομοσχέδιο που να επιτρέπει στους πολίτες, αν αυτοί το επιθυμούν, να κόβουν τα καπάκια των φρεατίων στην μέση”. Η θερμική αγκύλωση μετατρέπει αυτήν την σκέψη σε πράξη, με αποτέλεσμα το άτομο να αναγκάζεται να κόβει με σιδηροπρίονο όποιο καπάκι φρεατίου βρίσκει στον δρόμο του.

Ας ελπίσουμε πως η ενημέρωση των αστικών πληθυσμών θα συμβάλλει τόσο στην απουσία της έκπληξης των προσβαλλόμενων όσο και στην ευρύτερη κοινωνική ευαισθητοποίηση.

 

Δισκοπάθεια: King Crimson

Στην παρούσα ενότητα θα έχουμε την ευκαιρία να εξετάζουμε έναν δίσκο και κατ’ επέκτασιν κάποιον καλλιτέχνη ή καλλιτεχνικό σχήμα. Όπως καθίσταται προφανές και από τον τίτλο θα ασχοληθούμε για κάποια ώρα με τους King Crimson.

 

Έχω την εντύπωση πως δεν τους γνωρίζουν πολλοί στην Ελλάδα. Παρ’ όλα αυτά τους γνωρίζουν αρκετοί, ώστε αν τους ψάξετε στο google θα δείτε ότι υπάρχει ένα πολύ μικρό άρθρο στην Βικιπαίδεια για αυτούς. Οι King Crimson, λοιπόν, είναι ένα ροκ συγκρότημα που δημιουργήθηκε το 1968 στην Μεγάλη Βρετανία. Για την ακρίβεια -και αρκετά χονδροειδώς, θα έλεγα- θεωρείται πως ανήκει στο κύμα του progressive rock. Το συγκρότημα στην αρχική του μορφή αποτελείται από τους: Robert Fripp (κιθάρα), Michael Giles (ντραμς, φωνητικά), Greg Lake (μπάσο, κιθάρα, φωνητικά), Ian McDonald (φλάουτο, σαξόφωνο, πλήκτρα, μέλλοτρον, φωνητικά), Peter Sinfield (στίχοι και διάφορα άλλα). Ήδη από το 1970, όμως, μόλις ένα χρόνο μετά την δημιουργία του πρώτου τους δίσκου, βλέπουμε πως η σύνθεση του συγκροτήματος αρχίζει να αλλάζει. Αυτό, κατά την γνώμη μου, είναι ένα από τα βασικά προβλήματα των King Crimson.

Θεωρώ πως μετά τον πρώτο τους δίσκο (για τον οποίο θα μιλήσουμε με περισσότερες λεπτομέρειες παρακάτω), αρχίζει μία φθίνουσα πορεία όσον αφορά την ποιότητα των έργων του συγκροτήματος.

«In the Court of the Crimson King» (1969). Πρόκειται για το πρώτο τους δίσκο (αποτελούμενο από πέντε κομμάτια). Χαίρομαι ιδιαίτερα που είχα την ευκαιρία να τον ακούσω. Η αλήθεια είναι πως τον βρήκα πριν αρκετό καιρό εντελώς τυχαία, μα καθώς το εξώφυλλο μου τράβηξε την προσοχή, θέλησα να τον ακούσω άμεσα. Επειδή την πρώτη φορά τον άκουσα αρκετά δυνατά, ομολογώ πως το πρώτο κομμάτι (21st Century Schizoid Man) μου φάνηκε λίγο φασαριόζικο. Κυρίως αυτό που με ενόχλησε ήταν εκείνο το «ηλεκτρονικό» εφφέ πάνω στην φωνή του τραγουδιστή, καθώς και ορισμένα διάσπαρτα «μικροφωνίσματα» εν είδει εφφέ. Ίσως αυτά να είναι και τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα αυτού του τραγουδιού. Πάντως, τις δεκαετίες του ’60 και ’70 οι μουσικοί το παράκαναν λίγο στην προσπάθεια τους να παρουσιάσουν κάτι πρωτότυπο. Βέβαια, οι King Crimson, ειδικά σε αυτό το κομμάτι, δεν έκαναν και τους τρομερούς πειραματισμούς – θα έλεγα πως οι πειραματισμοί τους ήταν αρκετά συμβατικοί. Ελπίζω να μην γίνομαι άδικος με τον τελευταίο χαρακτηρισμό λόγω του διαβρωμένου αυτιού μου από την μεγαλειώδη “μουσική” φασαρία της παρούσας εποχής.

 

Το δεύτερο κομμάτι (I Talk to the Wind) επιχειρεί -πολύ επιτυχημένα- να επαναφέρει την ηρεμία μετά το χάος που προκλήθηκε – συγκριτικά με το πρώτο. Ακούμε το φλάουτο να κυριαρχεί ως όργανο είτε συνοδευτικά είτε κάνοντας το σόλο του, κυρίως προς το κλείσιμο του τραγουδιού. Θεωρώ πως είναι ίσως το καλύτερο κομμάτι του δίσκου. Ακούς ξεκάθαρα όλες τις αρμονίες, οι οποίες είναι συνολικά επτά, (Μι μείζονα, Ντο μείζονα με μεγάλη έβδομη, Σολ μείζονα με μεγάλη έβδομη, φα δίεση ελάσσονα μεθ’ εβδόμης, Σι μείζονα, σι ελάσσονα, λα ελάσσονα). Απλή σχετικά είναι η μελωδία που ακολουθεί η φωνή, αλλά το φλάουτο την συνοδεύει με έναν απίστευτα περίτεχνο μελωδικό τρόπο. Ας αναφερθεί στο σημείο αυτό, πως τις δεκαετίες ’60 (κυρίως προς το τέλος) και ’70 συνηθίζεται η χρήση «κλασσικών» οργάνων, όπως το φλάουτο για παράδειγμα, από διάφορα ροκ συγκροτήματα (βλ. και τον Ray Thomas από τους Moody Blues). Θα έλεγα ότι αυτό το φαινόμενο σχετίζεται με την «κλασσική» παιδεία των μελών των διάφορων συγκροτημάτων της περιόδου αυτής και ενισχύεται με τα όσα είπα πριν περί ηχητικών πειραματισμών. Σε κάθε περίπτωση, σ’ αυτό το δεύτερο κομμάτι θα διαπιστώσετε μια πιο τζαζ αρμονία (και ρυθμό, αλλά κυρίως αρμονία). Όταν λέω τζαζ, αναφέρομαι περισσότερο στην αρμονία, μην περιμένετε να ακούσετε κάτι σε στυλ New York, New York με τον Frank Sinatra (όχι ότι κι αυτό είναι τζαζ, αλλά τέλος πάντων...). Αστειευόμενος, θα έλεγα πως ο τίτλος αυτού του κομματιού:«I Talk to the Wind» θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί και για διαφημιστικούς σκοπούς από κάποια εταιρεία τηλεφωνίας. Επιστρέφω στον δίσκο.

 

Τρίτο κομμάτι του δίσκου, το περίφημο Epitaph. Αν ρωτήσετε κάποιον που ξέρει τους King Crimson, αλλά όχι και τόσο καλά, θα σας αναφέρει αμέσως τον τίτλο αυτού του τραγουδιού. Είναι ωραίο κομμάτι, δυναμικό -σε στυλ “ύμνος”- δεν έχω να πω και πολλά για αυτό – είναι από εκείνα που ακούγονται ευχάριστα. Τέταρτο κομμάτι το μακροσκελές Moonchild. Εμένα μου αρέσει αρκετά. Εντοπίζονται και πάλι κάποιες τζαζ επιρροές, περισσότερες από πριν θα έλεγα – ειδικά μετά την αρκετά σύντομη παρέμβαση του τραγουδιστή στο κομμάτι. Μετά από αυτή, βέβαια, ενέχει ο κίνδυνος ύπνου – προσοχή, λοιπόν! Αυτό, βέβαια, δεν αναιρεί τα περί ωραιότητας του κομματιού που προαναφέρθηκαν. Το τελευταίο κομμάτι του δίσκου, In the Court of the Crimson King, νομίζω ότι είναι και ό,τι πιο μεγαλειώδες έχει γράψει το συγκεκριμένο συγκρότημα. Συνδυάζει στοιχεία από όλα τα περασμένα κομμάτια με έναν υπέροχο τρόπο. Αυτό το στοιχείο που καθιστά το κομμάτι μεγαλειώδες είναι τα φωνητικά. Ελπίζω όποιος μόλις αρχίζει να μαθαίνει τους King Crimson να μην ακούσει πρώτα απ’ όλα αυτό το κομμάτι τους, γιατί πολύ απλά θα νιώσει μία ελαφρά απογοήτευση από τα υπόλοιπα. Ειλικρινά, δεν περιγράφεται με λόγια αυτό το κομμάτι, παρ’ όλο που είναι απλό δημιουργεί μία μοναδική και απόλυτη για τον καθέναν αίσθηση. Ακούστε το άμεσα!

Γενικά, έχω την εντύπωση πως ο πρώτος τους δίσκος είναι και ο καλύτερος τους. Σπάνιο, κατά την γνώμη μου, φαινόμενο, καθώς συνήθως στον πρώτο δίσκο το συγκρότημα είναι ελαφρώς αναποφάσιστο (και αρκετά ανεξάρτητο - μέχρι να του δώσει μια κατεύθυνση η δισκογραφική εταιρεία...) ως προς τα πού να κατευθυνθεί μουσικά. Επιπλέον, έχω την εντύπωση, ότι οι συνθετικές ιδέες του Peter Sinfield ξεχωρίζουν από των άλλων μελών του συγκροτήματος. Στους δύο δίσκους τους που κυκλοφόρησαν το 1970: In the Wake of Poseidon και Lizard, υπάρχουν πολλά καλά και ενδιαφέροντα στοιχεία. Ιδιαίτερα στο ομώνυμο κομμάτι (In the Wake of Poseidon/Libra's Theme) του δεύτερου τους δίσκου μπορεί κανείς να εντοπίσει πολλά στοιχεία από τον πρώτο τους δίσκο και κυρίως από το κομμάτι Epitaph. Επίσης, υπάρχουν προφανείς “συγγενικοί δεσμοί” στο κομμάτι Cadence and Cascade του ίδιου δίσκου με το I Talk to the Wind του πρώτου τους˙ στο ίδιο ύφος τοποθετείται και το Lady of the Dancing Water του τρίτου τους δίσκου.

Δεν μπορώ να μην πω, επίσης, πως το The Devil's Triangle: Merday Morn/Hand of Sceiron/Garden of Worm από τον δεύτερο τους δίσκο, μου θυμίζει κάτι λίγο από το theme song της καθιερωμένης σειράς «Ο Ιησούς από την Ναζαρέτ» και το θέμα από Χάρυ Πόττερ συνδυασμένα και τοποθετημένα από τους King Crimson σε έναν «ροκ-μέταλ» σωλήνα. Εντελώς αναχρονιστική η περασμένη πρόταση, μα ούτως ή άλλως δεν επιδιώκει να αποδείξει κάτι. Στο ομώνυμο κομμάτι από τον τρίτο τους δίσκο, το οποίο αποτελείται από “μέρη” (Lizard: Prince Rupert Awakes/Bolero: The Peacock's Tale/The Battle of G) θα παρατηρήσετε πολλά ωραία πράγματα και θα περάσετε ένα ευχάριστο εικοσιπεντάλεπτο περίπου. Χωρίς να μου αρέσει η αυστηρή –αδύνατη για μένα– κατάταξη των καλλιτεχνών και των καλλιτεχνικών σχηματισμών σε είδη, πιστεύω πως οι King Crimson ακολούθησαν το κύμα του psychedelic rock ιδιαίτερα μετά την παραγωγή του πρώτου τους δίσκου. Περί το 1974 με το Red (όπου ήδη από το 1972 περίπου ο Sinfield έχει αποχωρήσει) είναι προφανές πως το συγκρότημα επιχειρεί κάτι διαφορετικό απ’ ότι μέχρι τότε επιχειρούσε. Υπάρχουν και εντοπίζονται, σαφώς, ορισμένες αναμνήσεις από το πρόσφατο ένδοξο παρελθόν του συγκροτήματος.

Με τους King Crimson ασχολήθηκα μέχρι το 1975 περίπου. Δεν είχα ούτε υπομονή ούτε διάθεση (προς το παρόν) να ακούσω και την υπόλοιπη δισκογραφία τους (αν και δεν είναι και ιδιαίτερα μεγάλη). Πάντως, μου φαίνεται ενδιαφέρουσα η επιρροή που διάβασα πως δέχθηκαν από τα γκαμελάν (Discipline, 1981). (Απλουστευμένη έκδοση: Τα γκαμελάν είναι παραδοσιακά μουσικά σχήματα –κάτι σαν τις αντίστοιχες δικές μας ορχήστρες- και σχετίζονται με την ινδονησιακή παραδοσιακή μουσική). Η ινδονησιακή μουσική παράδοση είναι ιδιαίτερα πλούσια, μα δεν ξέρω αν ο σύγχρονος δυτικός ευρωπαίος βρίσκει εύκολα την υπομονή και την διάθεση για να παρακολουθήσει μουσική γκαμελάν ή επηρεασμένη από αυτά. Ό,τι προτιμά ο καθένας… Σας προτείνω να ακούσετε οπωσδήποτε τον πρώτο δίσκο των King Crimson, και αν σας συγκινήσει κάντε μια προσπάθεια να ακούσετε και τους υπόλοιπους. Ο «In the Court of the Crimson King» είναι σε κάθε περίπτωση ένας ιστορικός δίσκος που πρέπει να έχει ακουστεί από όποιον θεωρεί πως ακούει ροκ μουσική ή, γενικώς, καλή μουσική.

Προσωπική αξιολόγηση του δίσκου: 9/10

                                                                                          Τέλος...

                                                                           και τῷ Θεῷ δόξα!

Cumber... Cumber... CUMBERBATCH!!!! HO!!!!!!

Δελτίον Τύπου τῆς FILMALEX (Η.Ε.Δ.Τ.#4)

Αγαπητοί αναγνώστες του blog μας, η Filmalex σας ευχαριστεί για την μανιώδη επισκεψιμότητα που χαρίζετε στην εταιρεία μας εδώ κι έναν ολόκληρο χρόνο!
Όσον αφορά την δράση μας, οι συντακτικές μας ομάδες θα συνεχίσουν να σας παρέχουν συνεχή ενημέρωση, ψυχαγωγία και, γενικότερα, πολιτισμό. Εκτός από την ήδη υπάρχουσα θεματολογία, σας ενημερώνουμε πως θα προστεθεί η “Λίστα Γάμου” που όλοι αναμένουν με ενθουσιασμό. Επιπλέον, σας ευχαριστούμε για την ιδιαίτερη αγάπη που δείξατε στην ενότητα “Συσχετισμοί”. Σας υπενθυμίζουμε πως τον επόμενο μήνα θα πραγματοποιηθούν τα γυρίσματα της νέας μας υπερπαραγωγής με πρόχειρο τίτλο “Οι Τρίχες μιας Ζωής” και πολύ σύντομα θα έχετε την ευκαιρία να την απολαύσετε.

Παρακάτω είναι διαθέσιμες δύο ταινίες προς παρακολούθηση, αποκλειστικά για τους αναγνώστες μας. Πρώτα μπορείτε να παρακολουθήσετε την ταινία “GRADUS” (2013), και στην συνέχεια –για πρώτη φορά– την λογοκριμένη έκδοση της ταινίας μας “Η Πεντάμορφη και το Τέρας” (2012). Σχετικά με την δεύτερη ταινία, οφείλουμε να σας ενημερώσουμε πως οι σκηνές που “λογοκρίθηκαν”, λογοκρίθηκαν από το Συμβούλιο Λογοκρισίας της Φιλμάλεξ με σκοπό την αποφυγή συγκινήσεων για το ευαίσθητο κοινό. Κλείνοντας, θα θέλαμε, για άλλη μία φορά, να ευχαριστήσουμε τους θερμούς θαυμαστές μας για τα χιλιάδες γράμματα που κατακλύζουν καθημερινά τα κεντρικά μας στούντιο.

 

Καλό καλοκαίρι, γεμάτο επεισοδιακές σκηνές!!

 

GRADUS

 

Η Πεντάμορφη και το Τέρας

 

Συσχετισμοί (#4)

Τι κοινό έχει η κεφαλή ενός αλόγου με ένα παγκάκι;

 

 

CuteStories (#4) - O Mοτ στο χωράφι.




Ο Μοτ μαζί με τον γιό του, τον Σον.
 Φθάνουν στην πηγή, μα νερό δεν πίνουν
- απλά κάθονται και την κοιτάζουν.

Ἕνα ὀμιχλώδες πρωινό, ὁ Μότ, ὁ ἀγρότης μᾶς, καλλιεργεῖ τὸ χωράφι τοῦ.

Τὸ προηγούμενο βράδυ, πρὶν κοιμηθεῖ, ξέχασε νὰ βράσῃ τα αὐριανὰ χόρτα γιὰ τὸ μεσημεριανὸ γεύμα, ὁπως ἐπίσης ξέχασε νὰ βγάλῃ τὸν σκύλο ἔξω.

Τὴν ὥρα, λοιπόν, ποῦ καλλιεργοῦσε τὴν γῆ τοῦ, τὸν πλησιάζῃ ὁ ὑιὸς τοῦ θυμωμένος καὶ λαλεῖ.

 

 –Πατέρα, γιατὶ ξέχασες τὸν σκύλο να ταγήσεις καὶ τὸ φαγὶ τὸ ‘μεριανὸ νᾶ τὸ ξεπροβοδήσεις;

Τότε ὁ πατέρας ἀπάντησε στὸν ὑιὸ τοῦ.

 

–Ὑιὲ μοῦ, μὲ πῆρε ὁ ὑπνος!

                                                                          

                                                                                                                             cute story!

 

Oμοιότητες (#15)

"Δύο ηθοποιές πρώτης κλάσεως".

                                                                                           – Αδαμάντιος Μπρήτεν

Eπίκαιρα

Ο κακτοειδής δράστης

Μία υπόθεση που συγκλονίζει! Σήμερα, νωρίς το απόγευμα, συνελήφθη ασυνείδητος τύπος που πετούσε κλαδιά κάκτων μέσα στην θάλασσα. Οι κάκτοι που χρησιμοποιούσε ο δράστης φύονταν στην αυστραλιανή έρημο – και πιο συγκεκριμένα στην έρημο Γκήπσον.
Το ερώτημα, λοιπόν που τίθεται είναι πως αυτός ο τύπος κατάφερε να μεταφέρει τους κάκτους σε περίφημο κορινθιακό ύφαλο, όπου και τους εκσφενδόνιζε με μεγάλη χάρη. Την απάντηση στο ερώτημα την έδωσαν οι αρχές.
Επρόκειτο για ολόκληρο κύκλωμα λαθρεμπορίου κάκτων και άμμου μέσω βαποριού που κινείτο στην γραμμή Αυστραλία - Κόρινθος.

Την αστυνομία κάλεσε λουόμενος, στην πλάτη του οποίου προσγειώθηκε ένας τροφαντός κάκτος, ενώ μπανιαριζόταν. Ο εγκληματίας, ιατροδικαστής στο επάγγελμα, δικαιολόγησε τις πράξεις του δηλώνοντας: «Έπρεπε να το κάνω. Δεν το επέλεξα. Η πράξη μου αποτελεί μέγιστη τιμή και θυσία στον μέγα Θεό Ανανέ. Ούτως ή άλλως, απλώς πετούσα μερικά άνθη στην θάλασσα». Ας ελπίσουμε πως θα πάψουν να εμφανίζονται τέτοιου τύπου ανησυχητικά περιστατικά.
 

Συσχετισμοί (#3)

Τι κοινό έχει ένα τετράσημο αστέρι με το λουλούδι του Πάουλο;