"I want some time to think my thoughts!"

Περὶ Ὑπομονῆς…                                                                        (σκέψεις τοῦ Εὐχάρεως Χωρίστρου γιὰ τὴν ζωή...)



Ὁ πιανίστας Εὔχαρης Χωρίστρας.

«Κάνε ὑπομονή…», αὐτὴ κι ἄν εἶναι μία πολυχρησιμοποιημένη φράση. Τὸ τὶ ἀκολουθεῖ μετᾶ ἀπὸ αὐτὴν τὴν φράση εἶναι  ἀσήμαντο θέμα. Ὅσοι ζητοῦν ἀπὸ τὸν συνάνθρωπὸ τοὺς νὰ κάνει ὑπομονή, μάλλον, δεν τον σέβονται καὶ πολύ. Πιστεύω πῶς τὸν καθιστοῦν αὐτομάτως κατώτερο. Ἀν τολμοῦσαμε νὰ μποῦμε στὴν θέση τοῦ ἄλλου –σὲ ὅποιον βαθμὸ εἶναι αὐτὸ ἐφικτό- τότε, θὰ καταργούσαμε τὴν ἔννοια τῆς ὑπομονῆς. Ὄχι καὶ πολὺ ἀληθές, μὰ σίγουρα περιἐχει πολλὰ δείγματα ἀλήθειας.

Ἄν κάνετε μία ταχεῖα ἀναζήτηση περί ὑπομονῆς, στὸ google για παράδειγμα, θὰ διαπιστώσετε πολὺ σύντομα πῶς τὸ λῆμμα περιέχεται, κατὰ κύριο λόγο, σὲ κείμενα θρησκευτικοῦ χαρακτήρα. Αὑτὸ τὰ λέει ὅλα… Ὑπομονή, ἀγαπητὲ πιστέ, θὰ ἔλθης καὶ σὲ ἐπαφὴ μὲ τὸν Χριστὸν -μὴν βιάζεσαι- θὰ ἔλθη καὶ ἡ Δευτέρα παρουσία, ὑπομονή! Ἀσκητικὰ κείμενα, διακονήματα, γεροντικὰ, ἀποφθέγματα - ὅλα γεμάτα ὑπομονή καὶ καρτερία. Γιατί; Γιατὶ μὲ τὴν ὑπομονὴ καὶ τὸ κοπίασμα τὰ ἀγαθὰ κτῶνται. Αὐτὸ, βέβαια, ποῦ παραβλέπουν ὅλοι οἱ σοφοὶ ἔχοντες τὴν αὐτὴν σκἐψιν εἶναι πῶς καὶ τὰ ἀντίθετα -κακὰ- τῶν ἀγαθῶν αὐτῶν, κι αὐτὰ μέσῳ τῆς ὑπομονῆς καὶ τῶν κόπων κτῶνται. Αὐτὸ ἀποδεικνύεται καὶ ἀπὸ τὴν ὑπομονὴ ποῦ κάνουν τόσοι λαοὶ σὲ πολιτικὲς στέρησης καὶ λιτὸτητας –τι κέρδισαν, τὰ ἀγαθὰ ἤ τὰ κακά; Σίγουρα ἡ ὑπομονὴ θὰ βοήθησε καὶ θὰ χρησίμευσε κάπου˙ δὲν θὰ διστάσω νὰ φανῶ δογματικὸς σὲ μία πιὸ αἰσιόδοξη διάθεση.

G.O.B. Bluth

Ἐμένα, πάντως, ἄν μοῦ πεῖς “ὑπομονὴ” δὲν θὰ μποροῦσα –κάποια στιγμή– νὰ παραλείψω ἕναν περίφημο προσδιορισμὸν τῆς: «Ἰώβειος ὑπομονή». Πάλι παραπομπὴ στὴν θρησκεία, ἡ ὁποία ὡς θεσμὸς, θέλει τὸν ἄνθρωπο κατώτερο - νὰ ὑπομένει. Ὁ Θεὸς δοκιμάζει τὸν Ἰῶβ (Gob-για τοὺς λάτρεις τοῦ arrested development) γιατί; Τὶ θέλει νὰ ἑπιτύχει; Τὶ θὰ ἀποδείξει; Ἀπαντῶ ἐγῶ: Πολύ ἀπλᾶ, τίποτα! Οἱ θρησκεῖες μᾶς πάντα θέλουν νὰ θεοποιοῦν, ἤ πιὸ σωστᾶ, νὰ ἀνάγουν ὡς ἀνώτερο ὅ,τι ἔχει σχέση μὲ τὴν ὑπομονὴ καὶ τὴν στέρηση (ὁριστική, λεπτὴ ἤ καὶ ἀνύπαρκτη, οὐσιαστικά, ἡ διαφορὰ αὐτῶν τῶν δύο ἐννοιῶν). Ἡ ἀφθονία καὶ ἡ ἀπόλαυση εἶναι πράγματα τοῦ διαβόλου! Γιατί; Ποιὸς τὸ καθόρισε αὐτὸ καὶ μὲ ποιὸ δικαῖωμα; Ὅλοι ξεχνοῦν τὰ περὶ τοῦ, ἱσοπεδωτικοῦ πολλές φορές κατὰ τὴν γνώμη μου, ἀρίστου μέτρου. Ὑπάρχουν πάντα μόνον ἄκρα, Θεὸς καὶ διάβολος... «Τ' εἶναι Θεὸς; Τὶ μὴ Θεός; Καὶ τὶ τ' ἀνάμεσὸ τοὺς;», ἀναρωτιέται μὲ πολὺ τέχνη ὁ Σεφέρης. Ὥραῖα, πετάξαμε καὶ κάτι ἀποφθεγματικοῦ χαρακτήρα καὶ τῶρα φαινόμαστε “κάποιοι”… Αὐτὸ εἶναι ἄλλο θέμα, βέβαια, ἀλλὰ χρήσιμη ἡ αναφορά.

Ὁλοκληρώνοντας αὐτὲς τὶς σκέψεις, θεωρῶ πῶς ὑπομονὴ ὀφείλουμε νὰ κάνουμε μόνο σὲ θέματα ὑγεῖας καὶ γενικότερα σὲ ὅ,τι δὲν μποροῦμε νὰ καθορίσουμε ἐμεῖς (τουλάχιστον ὄχι στὸν μεγαλύτερο βαθμὸ τούς). Κατὰ τὰ ἄλλα, ὅπως μπορεῖ νὰ παρατηρήσει ὁ καθένας, οἱ Ἄγγλοι χρησιμοποιοῦν τὴν ἴδιαν ἀκριβῶς λέξη καὶ γιὰ τὸν ὑπομένοντα καὶ γιὰ τὸν ἀσθενή: patient. Καταλήγοντας -ἔστω καὶ κάπως αὐθαίρετα-, ἡ ὑπομονή εἶναι ἀσθένεια! Μὴν ὑπομένετε, λοιπὸν, ἐκείνους τοὺς ἀνθρῶπους ποῦ σᾶς βάζουν σὲ αὐτὴν τὴν διαδικασία, εἶναι μᾶλλον μικρῆς ἀξίας ἄνθρωποι. Καὶ πρὸς Θεοῦ, μὴν ἐμπλέκετε τὶς ἔννοιες τῆς ἐλπίδας, τῆς κατανόησης καὶ τῆς συγκατάβασης μὲ ἐκείνη τῆς ὑπομονῆς! Ἄν ἥμουν βρυκόλαξ ἴσως νὰ εἶχα λίγη ὑπομονὴ ἀπέναντι στὴν αἰωνιότητα˙ ὡς ἄνθρωπος, ὄμως, δὲν θὰ μποροῦσα νὰ ἔχω.

                                                                     Take That - Have a little patience - not!

Estoy loco - Ἀκριβῶς!

Ἐπίσης, ἀπολαῦστε πατώντας ἐδῶ!

Παρατήρηση τῆς ΦΙΛΜΑΛΕΞ: Μὴ σπεύσετε νὰ κρίνετε τὸν Κύριο Εὔχαρη! Οἱ παραπάνω σκέψεις εἶναι ἀυστηρῶς προσωπικές καὶ ὄταν ἐγράφησαν (πρὸ κάποιων ἐτῶν) δὲν ὑπήρχε σκοπὸς δημοσίευσης τῶν. Τὸν εὐχαριστοῦμε ἰδιαίτερα γιὰ τὴν συμβολὴ τοῦ στὴν νεοσυσταθεῖσα στήλη τοῦ μπλόγκ «I want some time to think my thoughts!».