Δευτέρα 15 Ιουλίου 2013

«Αἱ Φῆμαι τῶν Παρασκηνίων» - «Potins Des Coulisses»

Debussy καὶ Χωρὶς Χωρίστρας (1911).
Debussy καὶ Χωρὶς Χωρίστρας (1911).

Ἀπόκομμα ἀπὸ τὴν "πολιτιστική" στήλη παλαιᾶς γαλλικῆς ἐφημερίδος (1911).
Ἀπόκομμα ἀπὸ τὴν "πολιτιστική"
 στήλη παλαιᾶς γαλλικῆς ἐφημερίδος (1911).
Εἰς τὴν παροῦσαν ἀνάρτησιν θὰ ἀσχοληθοῦμε μὲ μία ἀναφορὰ ποῦ συναντᾶμε εἰς τὴν περιγραφὴ τῆς πρόσφατης μουσικῆς μεταφόρτωσης τῆς ΦΙΛΜΑΛΕΞ. Ὁ Χωρίς Χωρίστρας ἦτο μπλεγμένος σὲ ἐρωτικὸν (καὶ ὄχι μόνον) σκάνδαλον, ἀκριβῶς τὴν περίοδο τῆς παροῦσης δημοσιευμένης ἠχογραφήσεως. Τὸ 1911, ὁ Χωρίστρας ἐπισκεύθη τὸ Παρίσι καὶ συνάντησε τὸν Ντεμπυσσύ. Ἕναν χρόνο πρὶν, εἶχε γνωρίσει τὴν Ῥωσίδα χορεύτρια Μάρφα Κουτίλοφφ. Ὁ Χωρίδας διατηροῦσε ἐξωσυζυγικὴ σχέση μαζὶ τῆς ἐν ἀγνοίᾳ τῆς νομίμου γυναικὸς τοῦ. Εἰς τὸ ταξείδι τοῦ εἰς τὸ Παρίσι, ὁ Χωρὶς παρουσίαζε τὴν Μάρφα ὡς τὴν νόμιμον ἀρραβωνιαστικιὰ τοῦ. Δὲν ὑπολόγισε, ὄμως, πῶς ἡ Μάρφα ἦτο ὑπανδρευμένη μὲ τὸν Γερμανὸ Ἀρχιμουσικὸ Wilhelm Keiner, ὁ ὁποῖος μόλις ἐπληροφορήθη τὴν εἴδηση ἀναχώρησε ἄμεσα γιὰ τὸ Παρίσι. 


   Ἡ γοητευτικὴ Μάρφα Κουτίλοφφ (1910).
Ἡ γοητευτικὴ
Μάρφα Κουτίλοφφ (1910).
Τὸ Σκάνδαλον
Ὁ Βίλχελμ Κάινερ (1913).
Ὁ Βίλχελμ Κάινερ (1913).
Ὁ Μᾶξ Λῆντερ μεταφέροντας τὸ δημοφιλέστερο μοντέλο μπανιέρας τῆς ΓΑ.ΜΠΑ.
Ὁ Μᾶξ Λῆντερ μεταφέροντας τὸ δημοφιλέστερο
μοντέλο μπανιέρας τῆς ΓΑ.ΜΠΑ.
Ὁ Χωρίδας ἕνα πρωινὸ ἐδέχθη μεγάλη πίεση ἀπὸ τὴν Κυρία Κουτίλοφφ γιὰ νὰ τῆς αγοράσῃ μία μπανιέρα. Τὴν περίοδο ἐκείνη στὴν Γαλλία, ἀκόμη καὶ τὰ πιὸ πολυτελὴ ξενοδοχεῖα δὲν εἶχαν μπανιέρες - οὖτε κᾶν μπάνια (ὄπως τὰ γνωρίζουμε σήμερα). Μία νύκτα, μετὰ ἀπὸ συναυλία τοῦ, ὁ Κύριος Χωρίστρας εἶχε ὁργανώσει λαμπρὰ δεξίωση στὴν ὁποῖα ἔκαμε μιὰ μεγάλη ἀνακοίνωση. Ὄχι ἀπλῶς τῆς ἀγόρασε μία μπανιέρα, ἀλλὰ ἕνα ἐργοστάσιο παραγωγῆς μπανιέρων. Τὴν ἴδια ὥρα, ὁ Wilhelm Keiner κατέφθασε μὲ τὴν ἀστυνομία στὸν χῶρο τῆς δεξίωσης, ὅπου ο Χωρίδας Χωρίστρας καὶ ἡ Μάρφα Κουτίλοφφ συνελήφθησαν. Τὴν περίοδο αὐτὴν τῆς συλλήψεως τοὺς καὶ ἔπειτα ἀπὸ διεξοδικὲς ἀνακρίσεις ἕνα σκάνδαλο τεραστίων διαστάσεων ἀναφάνη, γνωστὸ ἱστορικὰ ὡς «Τὸ Σκάνδαλὸ τῆς Ἀπλύτου Μπανιέρας». Ἡ Μάρφα Κουτίλοφφ ἄνηκε σὲ ἀνώνυμη συμμορία τῆς ἐποχῆς, ἡ ὁποῖα ἔβαζε τὴν νεαρᾶ Κυρία νὰ  γοητεύῃ εὔπορους ἐπιφανεὶς ἄνδρες˙ τελικὸς τῆς στὸχος ἦτο νὰ ὁδηγήσῃ τὰ θύματα τῆς στὴν ἀνέχεια καὶ τὴν φτώχεια μέσῳ τῆς ἀγορᾶς μεγάλων ποσοτήτων μπανιέρων. Τὸν Ὀκτώβριο τοῦ 1912, ὁ Χωρίστρας ἀφήνεται ἐλεύθερος ἀπὸ τὶς Γαλλικὲς ἀρχές. Εἶναι πλέον θέμα ἡμερῶν νὰ ἐπιστρέψῃ στὴν Ἑλλάδα, καὶ πιὸ συγκεκριμένα στὸ χωριὸ τοῦ - στὴν Κρήτη, ἡ ὁποῖα ἀκριβῶς αὐτὴν τὴν περίοδο ἐνώνεται μὲ τὴν λοιπὴ Ἐλλάδα - μαζὶ μὲ τὴν κήρυξη τοῦ Βαλκανικοῦ Πολέμου. Ὁ Χωρίδας ἐκμεταλλεύεται τὴν "ἀτυχή" ἐπένδυση τοῦ στὴν Γαλλία καὶ, παρὰ τὶς δυσκολίες τῆς περιόδου, κάμει εἰσαγωγὴ Γαλλικῶν Μπανιέρων στὴν Ἑλλάδα - ἡ ἐταιρεία τοῦ, ἡ «ΓΑ.ΜΠΑ.»  (Γαλλικαὶ Μπανιέραι), γνωρίζει μεγάλη ἐπιτυχία παγκοσμίως. 
 

Ὁ Λουῆ Φεηγιᾶντ μὲ σιγαρέττο.
Ὁ Λουῆ Φεηγιᾶντ
μὲ σιγαρέττο.
 
Ἡ Μάρφα Κουτίλοφφ, ὁπως παρουσιάσθη ἀπὸ τὸν Λουῆ Φεηγιᾶντ (1915).
Ἡ Μάρφα Κουτίλοφφ,
ὁπως παρουσιάσθη
ἀπὸ τὸν Λουῆ Φεηγιᾶντ (1915).
Ἡ παροῦσα ἄγνωστη διὰ τοὺς πολλοὺς ἱστορία ἐνέπνευσε πολλοὺς καλλιτέχνες. Τὸ πιὸ χαρακτηριστικὸν παράδειγμα εἶναι ὁ Γᾶλλος σκηνοθέτης Λουῆ Φεηγιᾶντ, ὁ ὁποῖος τὸ 1915 ἐνέταξε τὸν χαρακτῆρα τῆς Μάρφα Κουτίλοφφ στὴν ἐπιτυχημένη τοῦ σειρὰ «οἱ Βρυκόλακες» (στὸ δεύτερον ἐπεισόδιον «Τὸ Φονικὸν Δακτυλίδι»). Τὴν παρουσιάζει ὡς χορεύτρια, δὲν μᾶς δίνει πολλὲς λεπτομέρειες γιὰ τὸ παρελθὸν τῆς καὶ τὴν ζωὴ τῆς, ἀλλὰ τὴν τιμωρεῖ ἄμεσα δολοφονώντας τὴν καὶ παρουσιάζοντας τὴν ὡς ἀρραβωνιαστικιὰ τοῦ γνωστοῦ ἠθοποιοῦ Ἔντουαρτ Ματέ…



Ὁ Μᾶκ Σέννεττ.
Ὁ Μᾶκ Σέννεττ.
  Ἐκτὸς αὐτοῦ, ἀναφέρομεν καὶ τὴν πρόθεση τοῦ Μᾶκ Σέννεττ, προέδρου τῆς Keystone, νὰ φτιάξῃ μιὰ κωμικὴ ταινία μικροῦ μήκους βασισμένη στὰ προαναφερθέντα γεγονότα – δὲν γνωρίζουμε ἄν ἡ παραγωγὴ τῆς ἰδέας αὐτῆς πραγματοποιήθη ἤ ἀπλῶς ἔμεινε ὡς ἰδέα. Εἲς κᾶθε περίπτωσιν, ἀναφέρομεν πῶς στὴν πραγματικότητα ἡ Μάρφα Κουτίλοφφ καταδικάστηκε σὲ καταναγκαστικὰ ἔργα παραγωγῆς γλειφιτζουριῶν σὲ γυναικεῖες φυλακὲς τῆς Γαλλικῆς ἐπαρχείας.

Ὁ Ἔντουαρντ Ματέ.
Ὁ Ἔντουαρντ Ματέ.
Ὁ σύμβιος τῆς, Wilhelm Keiner, ἐδέχθη τιμητικὲς διακρίσεις ἀπὸ τὶς γαλλικὲς καὶ τὶς γερμανικὲς ἀρχὲς – παρὰ τὸ γεγονὸς τοῦτο δὲν ἔγινε ποτὲ ιδιαίτερα γνωστὸς γιὰ τὸ μουσικὸ ἔργο που παρήγε.
 

Διὰ τὴν παροῦσα ἀνάρτησιν, ἡ συντακτικὴ ὁμὰς εὐχαριστεῖ θερμᾶ τὸ Γαλλικὸν Ἰνστιτοῦτο Δημοσιογραφίας «Γ.Ι.ΔΗ.».
 


                                                                            FILMALEX ARCHIVES





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου